e-Pakiet alergiczny – alergeny kota

Pakiet składa się z czterech badań laboratoryjnych wykonywanych w próbce krwi,   obejmujących pomiar IgE swoistych (sIgE) dla czterech istotnych alergenów molekularnych, odpowiedzialnych za alergię na kota, dobranych tak, by:

• potwierdzały alergiczne podłoże typowych objawów u badanego po kontakcie z kotem;
• umożliwiały rozpoznanie alergii na alergeny kota  w przypadkach objawów nietypowych lub bez związku z ekspozycją na kota.

Wykonanie badań z inicjatywy pacjenta, przed konsultacją z lekarzem, ułatwia specjaliście ukierunkowanie wywiadu z chorym, umożliwiając rozpoznanie przyczyny i charakteru alergii na pierwszorazowej wizycie.

W odróżnieniu od ambulatoryjnych testów alergologicznych (np. testu skórnego, SPT), wiążących się z dyskomfortem i ryzykiem dla pacjenta, jedyną uciążliwością przy wykonaniu pakietu jest zabieg pobrania próbki krwi żylnej.

Alergia jest nadmierną, szkodliwą, reakcją układu odpornościowego na substancje obojętne dla osób zdrowych. Substancje wywołujące reakcje alergiczne określane są jako alergeny. Potocznie termin alergen obejmuje: alergeny oddechowe – pyłki roślin; zarodniki pleśni; sierść i łupież zwierząt; alergeny pokarmowe –  żywność; jady owadów oraz leki i pewne związki chemiczne. W alergii (inaczej: natychmiastowej nadwrażliwości zależnej od IgE) uczestniczy alergenowo-swoista IgE (sIgE), a faza objawowa poprzedzona jest fazą uczulenia bezobjawowego. Zdolność do nadmiernej produkcji sIgE określana jest jako atopia. U osoby uczulonej, objawy alergii mogą wystąpić w kilka minut po kolejnym kontakcie z alergenem.

Diagnostyka molekularna alergii wskazuje te alergeny molekularne obecne w źródle alergenu (tu: na sierści kota), które odpowiadają za uczulenie, czyli indukują swoistą dla siebie IgE. Identyfikacja sIgE rozpoznającej wyłącznie alergeny molekularne kota, świadczy o rzeczywistej alergii na kota. Identyfikacja sIgE rozpoznających alergen molekularny kota oraz spokrewnione z nim cząsteczki alergenów innego gatunku (np. psa), świadczy o ryzyku objawów alergii po kontakcie z oboma gatunkami (tzw. kliniczna reaktywność krzyżowa).

Pakiet określa stężenie sIgE dla alergenów molekularnych kota:

Fel d 1. Odpowiedzialny za gatunkowo-swoiste, rzeczywiste uczulenie na kota (alergen główny kota, do 100% uczulonych), obecny w skórze i gruczołach ślinowych. sIgE dla Fel d 1 jest wskaźnikiem ryzyka nasilania alergii i rozwoju astmy. Ze względu na lotność, Fel d 1 jest przenoszony (np. na ubraniu) i indukuje objawy alergii w miejscach, do których koty nie mają dostępu.

Fel d 2. sIgE dla  Fel d 2 występuje u 14-54% uczulonych na kota;  świadczy o możliwości objawów alergii po kontakcie ze zwierzętami innych gatunków.   

Fel d 4. Kolejny główny alergen kota (sIgE u 64% osób z alergią na kota). Wskazuje na ryzyko równoczesnej reakcji alergicznej na kota, psa i (ewentualnie) konia.

Fel d 7. Alergen mały kota (sIgE u 38% osób z alergią na kota). Wiąże się z ryzykiem równoczesnej reakcji alergicznej na kota i psa (rakcja z Can f 1 psa).