Kwasica ketonowa – czym jest, jak się objawia i jak ją wykryć?

Redakcja Diagnostyki


Udostępnij

Kwasica ketonowa jest ostrym i niebezpiecznym powikłaniem cukrzycy. Często stanowi pierwszy objaw cukrzycy typu 1, ale może wystąpić w przebiegu każdego typu cukrzycy. Szybkie rozpoznanie kwasicy ketonowej i rozpoczęcie adekwatnego leczenia jest bardzo ważne, bowiem cukrzycowa kwasica ketonowa może doprowadzić nawet do śmierci. Kwasica ketonowa- objawy, diagnostyka i przyczyny. Sprawdź jak ją rozpoznać.

kwasica ketonowa

Kwasica ketonowa – czym jest?

Kwasicą ketonową nazywamy ostry zespół zaburzeń przemiany węglowodanowej, tłuszczowej, białkowej oraz gospodarki wodno-elektrolitowej i równowagi kwasowo-zasadowej, które powstają wskutek nagłego i dużego niedoboru insuliny. Może się tak zdarzyć w każdym typie cukrzycy, ale ketonowa kwasica cukrzycowa dość często jest pierwszym objawem cukrzycy typu 1.

W związku z niedoborem insuliny, w wyniku glukoneogenezy oraz wzmożonej lipolizy, w wątrobie wytwarzane są nadmierne ilości glukozy. Następstwem są: hiperglikemia, utrata glukozy z moczem, diureza osmotyczna, odwodnienie, zaburzenia elektrolitowe i kwasica metaboliczna.

Diagnostyka kwasicy ketonowej

Obecność niepokojących objawów (dowiesz się o nich za chwilę) skłania do przeprowadzenia pilnej diagnostyki. Charakterystyczną cechą kwasicy ketonowej jest występowanie ciał ketonowych w surowicy i w moczu. W celu postawienia rozpoznania, oznacza się także poziom glukozy we krwi (wynik przekracza wartość 13,9 mmol/L), pH krwi włośniczkowej lub tętniczej (wynik poniżej 7,35) poziom elektrolitów i stężenie wodorowęglanów w surowicy krwi. Większość laboratoriów, przy ocenie gazometrii krwi tętniczej, rutynowo oznacza pomiar stężenia jonów sodowych, potasowych i chlorkowych oraz wylicza poziom wodorowęglanów. Takie badania przeprowadzane są zwykle w warunkach szpitalnych.

Kwasica i śpiączka ketonowa – objawy

Objawy kwasicy ketonowej mogą narastać dosyć gwałtownie. Pojawia się wzmożone pragnienie, uczucie suchości w jamie ustnej i wielomocz. Towarzyszy im poczucie zmęczenia, osłabienie i senność. Mogą wystąpić zawroty i bóle głowy, nudności i wymioty, bóle brzucha czy ból w klatce piersiowej. W łagodnej kwasicy, chory jest jeszcze przytomny i zorientowany, ale w razie narastania zaburzeń, pojawiają się zaburzenia świadomości, a nawet śpiączka. W wyniku odwodnienia może dojść do utraty masy ciała i spadku napięcia skóry. Ciśnienie tętnicze krwi jest niskie, a puls przyspieszony. Można zaobserwować charakterystyczny przyspieszony i głęboki oddech tzw. oddech kwasicy Kussmaula, który w razie wyczerpania mięśni oddechowych może ulec spłyceniu. Do objawów kwasicy ketonowej, zalicza się także zapach acetonu z ust, osłabienie odruchów ścięgnistych, zmniejszone napięcie gałek ocznych, zwiększenie napięcia powłok brzucha czy zaczerwienienie twarzy.

Przyczyny kwasicy ketonowej

Kwasica ketonowa może wystąpić w przebiegu każdego typu cukrzycy. Przyczyną jest nagły i znaczący niedobór insuliny w organizmie. Do czynników, które mogą się do tego przyczynić, należą:

  • zaprzestanie lub przerwanie insulinoterapii (np. po spożyciu alkoholu czy w wyniku wstrzymania się od jedzenia w przebiegu choroby przewodu pokarmowego),
  • błędne stosowanie insuliny (np. w nieodpowiednich dawkach),
  • ostre zakażenia (bakteryjne, wirusowe oraz grzybicze),
  • ostre zaburzenia układu sercowo-naczyniowego (np. zawał serca, zatorowość płucna, udar mózgu),
  • świeżo rozpoznana cukrzyca typu 1 lub opóźnienie w rozpoznaniu cukrzycy,
  • zapalenie trzustki,
  • nadużywanie alkoholu,
  • ciąża ( w drugiej połowie ciąży zwiększa się zapotrzebowanie na insulinę i konieczne może okazać się zwiększenie częstości jej wstrzyknięć w stosunku do początku ciąży. Kwasica ketonowa w ciąży może być efektem niedostosowania dawek insuliny do wzmożonego zapotrzebowania),
  • stany prowadzące do nagłego wzrostu zapotrzebowania na insulinę,
  • stosowanie inhibitorów kotransportera sodowo-glukozowego 2 (SGLT2) czyli tzw. flozyny (w tym przypadku, w przebiegu kwasicy nie obserwuje się istotnego podwyższenia poziomu glukozy we krwi-euglikemiczna kwasica ketonowa).

Kwasica ketonowa – leczenie. Kwasica ketonowa a dieta

Kwasica ketonowa wymaga dożylnego przetoczenia dużej ilości płynów oraz zmniejszenia poziomu glukozy we krwi, przy użyciu insulinoterapii. Trzeba także pamiętać o wyrównaniu niedoboru potasu oraz (w razie gdy pH krwi tętniczej jest niższe niż 6,9) podaniu wodorowęglanu sodu w celu wyrównania kwasicy. W ciężkiej kwasicy ketonowej, profilaktyczne zastosowanie heparyny drobnocząsteczkowej, ma za zadanie zapobiec zakrzepom. Bardzo istotne jest także poszukiwanie czynnika, który wywołał kwasicę ketonową i rozpoczęcie adekwatnego leczenia (np. leczenie antybiotykami w przypadku zakażenia bakteryjnego, odpowiednia edukacja w razie błędnego stosowania insuliny itd.).

Leczenie kwasicy ketonowej wymaga stałego monitorowania stanu pacjenta kontrolowania glikemii, poziomu ketonów, ciśnienia tętniczego, oddechu, czynności serca, stanu świadomości, bilansu płynów, poziomu potasu, sodu, gazometrii krwi tętniczej oraz temperatury ciała.

Należy pamiętać, by nie mylić diety ketogenicznej (bogata w tłuszcze, eliminacja węglowodanów) i ketozy odżywczej (wzrost stężenia ciał ketonowych we krwi > 0,5 mmol/L, z jednoczesnym niskim i stabilnym poziomem insuliny i glukozy we krwi) z cukrzycową kwasicą ketonową, będącą niebezpiecznym powikłaniem cukrzycy.

Bibliografia:

  • Interna Szczeklika, pod red. P. Gajewskiego, Medycyna Praktyczna, Kraków 2020
  • „Parametry pomocne w diagnostyce kwasic metabolicznych – luka anionowa, luka osmolalna oraz luka wodorowęglanowa”- B. K. Kościelniak, P. J. Tomasik (pl)
  • „Kwasica i śpiączka ketonowa”- M. Jasik (pl)