Wyszukaj badanie lub pakiet
Skorzystaj z wyszukiwarki lub wybierz interesującą Cię kategorię
Nazwa badania:
ASO, ilościowo
| Kod oferty: | 65 |
| Kod ICD: | U75 |
| Kategoria badań: | BADANIA PODSTAWOWE I BIOCHEMICZNE, INFEKCJE |
Cena badania:
Twoja placówka
Krótko o badaniu
ASO, ilościowo. Diagnostyka serologiczna zakażeń i innych stanów chorobowych wywołanych przez Streptococcus pyogenes (S. pyogenes).
Więcej informacji
ASO, ilościowo. Pomiar ASO (antystreptolizyny O) jest przydatny w ustaleniu, czy objawy chorobowe spowodowane są zakażeniem Streptococcus pyogenes. Zakażenie S. pyogenes jest jedną z najczęstszych przyczyn m.in. ostrego zapalenia gardła, zakażeń skóry, zapalenia migdałków (anginy), zapalenia płuc i szkarlatyny, ponadto 10 spośród 80 serotypów paciorkowca ma właściwości reumatogenne. Badanie polega na pomiarze stężenia (miana) przeciwciał ASO – antystreptolizyny O. Są to przeciwciała swoiste dla egzotoksyny O wytwarzanej w dużej ilości przez paciorkowce beta-hemolizujące grupy A (w skrócie: PBHGA). ASO pojawiają się w surowicy już 1 do 3 tygodni po zakażeniu paciorkowcem, a najwyższe ich stężenie odnotowuje się w 3 do 6 tygodnia po zakażeniu. Streptolizyna O, toksyna działaniu hemolitycznym i cytotoksycznym, ułatwia rozprzestrzenianie się paciorkowca w zaatakowanym organizmie. Test jest szczególnie przydatny w diagnostyce ostrego zapalenia wsierdzia, streptokokowego szoku toksycznego, ostrej gorączki reumatycznej i ostrego zapalenia kłębuszkowego nerek. Czułość kliniczna badania wynosi 50-80%. Około 20% chorych nie jest zdolnych do wytwarzania ASO w mierzalnej ilości, a około 5% zdrowych ludzi ma miano ASO stale podwyższone. W przypadku zakażenia błon śluzowych zaleca się wykonanie wymazu mikrobiologicznego. Podstawę do rozpoznania zakażenia S. pyogenes stanowi stwierdzenie wysokiego stężenia ASO lub jego znacznego wzrostu. W przypadku objawów klinicznych, którym towarzysz niewielki wzrost ASO, test należy powtórzyć po 2-3 tygodniach. Stężenie ASO do 200 IU/ml (jednostek międzynarodowych na mililitr) uważane jest za prawidłowe. Za podwyższone uważa się miano przekraczające 250 IU w przypadku dorosłych i 333 IU w przypadku dzieci.
Przygotowanie do badania
Brak szczególnych wskazań.
Czynniki mogące mieć wpływ na wynik badania
Wyższe stężenia u noworodków niż ich matek, wzrost w przypadku zapalenia wątroby.
Możliwe przyczyny odchyleń od normy
Przyczyny wzrostu stężenia: zakażenie S. pyogenes: zapalenie wsierdzia, angina, zakażenie skóry, zapalenie kłębuszków nerkowych, szkarlatyna, reumatyczne zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie gardła, zapalenie płuc, zespół szoku toksycznego, ostra gorączka reumatyczna.
