Kwas moczowy

Pomiar stężenia kwasu moczowego w surowicy krwi. Kwas moczowy jest końcowym metabolitem przemiany zasad purynowych. Jego stężenie zależy od tempa procesów syntezy i wydalania z organizmu. Nadmierny wzrost stężenia (hiperurykemia) może mieć charakter pierwotny lub wtórny. Pierwotna hiperurykemia rozwija się w wyniku wrodzonych defektów metabolizmu, np. zespół Lescha-Nyhana  (ok. 1% przypadków)  lub zaburzeń sekrecji w kanalikach nerkowych (99% przypadków). Wtórna hiperurykemia  jest konsekwencją zwiększonej podaży niektórych związków w diecie, niedożywienia (wzrost syntezy kwasu moczowego w wyniku nasilonych procesów katabolicznych), zburzeń funkcji nerek, czy masywnego rozpadu komórek w wyniku chemioterapii nowotworów,  szczególnie chłoniaków nieziarniczych,  NHL (ang. non-Hodgkin lymphoma) -  tzw.  ostry zespół  rozpadu guza. Powikłaniami hiperurykemi może być dna moczanowa i uszkodzenie nerek. Patologicznie zmniejszone stężenie kwasu moczowego (hipourykemia) pojawia się w przebiegu zaburzeń metabolicznych np. w ksantynurii lub w wyniku zwiększenia wydzielania nerkowego, np. w zespole niewłaściwego uwalniania wazopresyny,  SIADH (ang. syndrome of inappropriate antidiuretic hormone hypersecretion) . Może być także spowodowane kombinacją obydwu tych stanów. Wskazaniem do oznaczeń stężenia kwasu moczowego są: diagnostyka i kontrola terapii dny moczanowej, diagnostyka chorób nerek, kontrola przebiegu i leczenia chorób rozrostowych oraz leczenia cyklosporyną.