Lipoproteina Lp(a)

Lipopoliproteina (a), w skrócie Lp (a) jest zmodyfikowaną formą LDL (lipoproteiny o niskiej gęstości,  ang. low density lipoprotein), w której cząsteczka apolipoproteiny B wiąże się wiązaniem dwusiarczkowym z białkiem przypominającym plazminogen. Produkowana jest przez wątrobę w stężeniu zmiennym osobniczo, różniącym się nawet tysiąckrotnie. Jej funkcja fizjologiczna jest nieznana. Lp(a) stanowi frakcję LDL oznaczaną w rutynowym badaniu profilu lipidowego. Ciężar Lp(a) jest cechą osobniczą. Posiadanie mniejszych cząsteczek Lp(a) wiąże się z ich wyższym stężeniem i wyższym ryzykiem naczyniowo-sercowym, lecz pomiary takie nie są wykonywane rutynowo. Ostry stan chorobowy powoduje dwukrotny wzrost stężenia Lp(a). Lp(a) nie należy oznaczać w okresie do 3 miesięcy po ostrym epizodzie sercowym. Poziom Lp(a) wzrasta w przypadku uszkodzenia nerek. Bardzo niskie stężenie Lp(a) wiążę się z 20-50% wzrostem ryzyka cukrzycy typu 2. Lp(a) powoduje wzrost ryzyka miażdżycy i zakrzepicy, co przyczynowo wiąże się ze wzrostem ryzyka chorób sercowo-naczyniowych i udaru mózgu. Pomiar stężenia Lp(a) jest zalecany u osób o średnim i wysokim ryzyku chorób sercowo-naczyniowych i choroby wieńcowej. Porównaj 270, 271, 272.