Parwowirus B19 – objawy i diagnostyka zakażenia

Zakażenie parwowirusem B19 może skutkować różnorodnymi objawami. Ta potencjalnie groźna infekcja może dotyczyć osób w różnym wieku, m.in. dzieci i osób starszych. Warto zrozumieć, czym jest oraz jakie są jej charakterystyczne symptomy. Dowiedz się, jak zdiagnozować zakażenie.

Co to jest parwowirus B19?

Parwowirus B19 to wirus atakujący ludzi, należący do rodziny Parvoviridae. Jego infekcje najczęściej występują u dzieci, jednak mogą również dotyczyć dorosłych. 

Parwowirusy to grupa wirusów zdolnych do infekowania ludzi i innych ssaków. Wirusy te są szczególnie groźne dla osób o obniżonej odporności, takich jak niemowlęta, osoby starsze czy z osłabionym układem immunologicznym.

Objawy zakażenia parwowirusem B19

Zakażenie parwowirusem B19 może wywołać różnorodne reakcje w organizmie człowieka. Jest szczególnie niebezpieczne dla osób o osłabionym systemie immunologicznym, takich jak niemowlęta, osoby starsze czy osoby z zaburzeniami odporności.

Ludzki parwowirus B19 jest odpowiedzialny za kilka chorób, w tym rumień zakaźny, znany również jako „choroba piąta”. Schorzenie to charakteryzuje się m.in. wysypką na skórze, często w postaci czerwonych plam w kształcie obrączek.

Kolejną chorobą związaną z parwowirusem B19 jest zespół grudkowo-krwotoczny: zespół rękawiczek i skarpetek, który manifestuje się m.in. obrzękiem i wybroczynami na skórze w obrębie dłoni i stóp.

W przypadkach rzadkich zakażenie parwowirusem B19 może prowadzić do poważnej komplikacji, jaką jest niedokrwistość aplastyczna. Wynika to z faktu, że parwowirus B19 ma zdolność uszkadzania komórek prekursorowych układu czerwonokrwinkowego. Niedokrwistość objawia się osłabieniem, bladością skóry, zawrotami głowy oraz przyspieszonym biciem serca. W przypadku podejrzenia anemii spowodowanej zakażeniem parwowirusem konieczne jest przeprowadzenie odpowiednich badań krwi i wdrożenie leczenia wspomagającego. 

Warto zaznaczyć, że większość zakażeń parwowirusem B19 przebiega łagodnie lub bezobjawowo, a poważne komplikacje są stosunkowo rzadkie. Jednakże, osoby z obniżoną odpornością, kobiety w ciąży oraz osoby z pewnymi schorzeniami krwi mogą być bardziej podatne na poważne konsekwencje zakażenia.

Kolejnym powszechnym objawem zakażenia parwowirusem jest gorączka, której mogą towarzyszyć ogólne osłabienie, utrata apetytu i bóle mięśni. Ważne jest monitorowanie temperatury ciała, zwłaszcza u osób w grupach ryzyka, aby uniknąć ewentualnych powikłań z nią związanych. W przypadku niemowląt i małych dzieci, u których gorączka może szybko prowadzić do odwodnienia, konieczne jest skonsultowanie się z lekarzem w celu omówienia odpowiedniego postępowania.

Należy także zwrócić uwagę na możliwość wystąpienia objawów związanych z układem oddechowym. W przebiegu zakażenia parwowirusem B19 może wystąpić katar, kaszel oraz ból gardła. U osób z już istniejącymi schorzeniami układu oddechowego, takimi jak astma, zakażenie parwowirusem może nasilić objawy.

U części pacjentów zakażenie parwowirusem B19 wywołuje ból stawów i mięśni. Ten rodzaj objawu może być szczególnie uciążliwy, utrudnia bowiem codzienne funkcjonowanie i prowadzi do dyskomfortu fizycznego.

Zobacz również: Astma – objawy, przyczyny, leczenie. Co musisz wiedzieć na temat astmy?

Jak dochodzi do zakażenia?

Do zakażenia parwowirusem B19 może dojść na kilka sposobów. Wirus może dostać się do organizmu człowieka poprzez:

• kontakt bezpośredni z zakażoną osobą; wirus występuje w ślinie, wydzielinach z dróg oddechowych oraz we krwi zakażonych osób;
• zakażenie drogą krwiopochodną, na przykład poprzez współdzielenie igieł do zastrzyków, narzędzi medycznych lub innych przyrządów medycznych, kosmetycznych etc.;
• zakażenie wertykalne – wirus może być przekazywany z matki na dziecko poprzez łożysko.

Warto zauważyć, że zakażenie parwowirusem B19 często występuje bezobjawowo lub z objawami łagodnymi, co sprawia, że osoba zakażona może nie zdawać sobie sprawy z przebiegu infekcji. Osoby znajdujące się w grupie ryzyka wystąpienia powikłań związanych z zakażeniem powinny unikać kontaktu z osobami chorymi.

Diagnostyka 

Diagnostyka zakażenia parwowirusem B19 ma na celu potwierdzenie jego obecności w organizmie oraz wykrycie ewentualnych powikłań. Wstępne rozpoznanie jest często stawiane na podstawie obecności charakterystycznych objawów choroby, przede wszystkim wysypki. Podstawową metodą diagnostyczną jest badanie laboratoryjne, czyli analiza krwi w kierunku obecności przeciwciał swoistych dla antygenów parwowirusa B19, w razie konieczności, w płynach ustrojowych osoby podejrzanej o infekcję można poszukiwać DNA parwowirusa metodą PCR.

W przypadku podejrzenia powikłań, takich jak zapalenie stawów czy serca, mogą być zalecane dodatkowe badania obrazowe, takie jak rezonans magnetyczny czy echokardiografia. Ważne jest szybkie rozpoznanie zakażenie parwowirusem B19, zwłaszcza u osób ze zwiększonym ryzykiem powikłań, i monitorowanie postępu choroby.

Parwowirus B19 – powikłania dla płodu

Parwowirus B19 u kobiety w ciąży może prowadzić do potencjalnie poważnych powikłań dla płodu. Wirus ma zdolność przenikania przez łożysko, co niesie ryzyko zakażenia płodu. W przypadku zakażenia w pierwszym trymestrze ciąży istnieje ryzyko wystąpienia wad wrodzonych u dziecka, w tym uszkodzenia narządów wewnętrznych. Zakażenie w późniejszych etapach ciąży może prowadzić do niedokrwistości u płodu, co z kolei skutkuje niedotlenieniem i opóźnieniem rozwoju. Jednak nie każde zakażenie parwowirusem B19 u kobiety w ciąży wiąże się z wystąpieniem powikłań u dziecka. Warto jednak wykonywać profilaktyczne badania w kierunku infekcji. W przypadku zakażenia parwowirusem B19 w ciąży istotne jest ścisłe monitorowanie stanu płodu.

Przeczytaj także: Włośnica: co warto wiedzieć o tej chorobie?

Autor: Marta Skrzypek

Weryfikacja merytoryczna: lek. Agnieszka Żędzian