nazwa badania
Borelioza IgM
kod oferty
431
kod ICD
S25
kategoria badań
Infekcje odkleszczowe
Borelioza IgM - Krótko o badaniu
Borelioza IgM - Więcej informacji
Ze względu na istnienie kilku genogatunków europejskich krętków Borrelia stanowiących patogeny boreliozy (m.in. B. burgdorferi, B. afzelii, B. garinii, B. spielmanii, etc.) serologiczny test diagnostyczny powinien uwzględniać te najbardziej z nich prawdopodobne. Odczynnik immunochemicznego testu Borelioza IgG zawierający mieszaninę lizatów Borrelia i rekombinantowy antygen VIsE B. burgdorferii rozpoznaje boreliozę powodowaną przez B. burgdorferi sensu stricto i sensu lato. U większości chorych, w aktywnej fazie zakażenia, przeciwciała IgM są wykrywane po upływie 3 – 4 tygodni, osiągają maksimum po 6 – 8 tygodniach i zanikają po 4 – 6 miesiącach, choć tzw. przeciwciała IgM przetrwałe mogą utrzymywać się niekiedy znacznie dłużej. Wynik ujemny, przy braku objawów, zwykle wyklucza zakażenie, jeżeli od przypuszczalnego momentu zakażenia minęły 3-4 tygodnie. Oznaczenie IgM jest szczególnie przydatne dla potwierdzania lub wykluczania boreliozy u osób z objawami klinicznymi sugerującymi chorobę lub nietypowymi . W takich postaciach potwierdzenie laboratoryjne staje się miarodajne po upływie ok. 2 tygodni od wystąpienia objawów. Jego kliniczna użyteczność jest ograniczona do wczesnego, zlokalizowanego zakażenia lub diagnostyki ponownego zakażenia. Dodatni wynik oznaczenia IgM we krwi powinien być potwierdzony metodą Western blot. Diagnostyka serologiczna boreliozy zawsze powinna być poprzedzona wywiadem lekarskim i oceną ryzyka zakażenia, a wyniki interpretowane w kontekście stanu klinicznego badanego i oceny ryzyka infekcji.
Przygotowanie do badania
Brak szczególnych wskazań.
Czynniki mogące mieć wpływ na wynik badania
Antybiotykoterapia rozpoczęta tuż po ukąszeniu przez kleszcza lub z innych wskazań może spowodować osłabienie produkcji IgG; dodatni wynik IgG po szczepieniu przeciw boreliozie (LYMErix), jeśli test wykrywa przeciwciała swoiste dla lipoproteiny OspA; wyniki fałszywie dodatnie w przypadku zakażenia krętkiem kiły, wirusem HIV i EBV; heterofilne, czynnik reumatoidalny.
Możliwe przyczyny odchyleń od normy
Obecność: aktywne zakażenie, niedawno przebyta zakażenie, ponowne zakażenie.