EBV (Epstein-Barr virus) IgG EBNA
Kategoria badań:
Ogólnopolski czas oczekiwania na wynik to
1-5 dni
Wybierz punkt pobrań, by zobaczyć czas oczekiwania w Twoim punkcie.
Opis badania
EBV (Epstein-Barr virus) IgG EBNA, test przydatny w rozpoznaniu minionego zakażenia wirusem EBV i przebytej mononukleozy zakaźnej.
EBV (Epstein-Barr virus) IgG EBNA - więcej informacji
Ilościowe oznaczenie w surowicy przeciwciał IgG specyficznych dla białka EBNA wirusa EBV (Epstein-Barr): anty-EBNA IgG, jest przydatne w serologicznej diagnostyce odległego zakażenia EBV i rozpoznaniu przebytej mononukleozy zakaźnej. EBV lub HH-4 (ang. Human Herpesvirus-4, ludzki herpeswirus 4) jest patogenem powszechnie występującym, z częstością zakażeń dochodzącą do 100 procent populacji. W regionach o niskim poziomie życia do zakażenia dochodzi w dzieciństwie, w krajach rozwiniętych we wczesnej młodości lub wieku dorosłym. Najczęstszym przykładem pierwotnego zakażenia EBV jest mononukleoza zakaźna, dotykająca najczęściej nastolatków i młodych dorosłych. U młodszych dzieci zakażenie ma przebieg bezobjawowy albo łagodny. EBV jest wiązany z rozwojem nowotworów – chłoniakiem Buriktta i chorobami limfoproliferacyjnymi w Afryce oraz szeregiem nowotworów u osób z supresją odporności i chorych transplantologicznych. Podobnie jak w przypadku innych wirusów herpes, pierwotne zakażenie przechodzi w utajone. Wirus namnaża się w nabłonkowych komórkach ustnej części gardła, następnie atakuje obwodowe limfocyty typu B i tkanki układu siateczkowo-śródbłonkowego. Genom wirusa integruje się z genomem zakażonej komórki i jest przekazywany komórkom potomnym, w których rzadko ulega reaktywacji. Ostra mononukleoza zakaźna jest samoograniczającym się zespołem objawów (limfadenopatia, zapalenie gardła, gorączka, hepatosplenomegalia). W diagnostyce laboratoryjnej mononukleozy i zakażenia EBV uwzględnia się oznaczenia serologiczne przeciwciał anty-EBV, które obejmują: przeciwciała IgG i IgM skierowane przeciwko antygenom kapsydowym (ang. viral capside antigens - VCA) wirusa oraz przeciwciała skierowane przeciwko antygenom jądrowym (ang. Epstein-Barr nuclear antigens - EBNA) w klasie IgG. Antygeny związane z zakażeniem EBV ulegają ekspresji w różnych fazach replikacji i produkcji wirionów, dlatego wraz ze specyficznymi przeciwciałami pozwalają na rozpoznanie i ustalenie fazy zakażenia. Przeciwciała IgG dla białka EBNA-1 pojawiają się w 2 do 4 miesięcy od wystąpienia objawów i pozostają do końca życia. Świadczą o minionej infekcji wirusem. Równoczesna obecność niewielkiego i stałego stężenia przeciwciał anty-VCA IgG, lecz nie anty-VCA IgM, wzmacnia rozpoznanie odległego zakażenia EBV. W diagnostyce różnicowej pierwotnego zakażenia i reaktywacji EBV pomocne mogą być również oznaczenia przeciwciał skierowanych przeciw wczesnemu antygenowi EBV, EA (ang. early antygen).
Opis badania
Więcej informacji
Badania powiązane
Artykuły powiązane z badaniem