Badania laboratoryjne w kierunku anemii pozwalają na zdiagnozowanie tego zaburzenia oraz dokładne określenie jej przyczyn. Dzięki przeprowadzeniu omawianych testów diagnostycznych możliwe jest postawienie precyzyjnego rozpoznania oraz wdrożenie skutecznego leczenia, które pozwoli na zmniejszenie nasilenia objawów anemii.
Anemia, nazywana także niedokrwistością to stan chorobowy, w przebiegu którego dochodzi do spadku stężenia hemoglobiny we krwi pacjenta. Białko to, obecne w krwinkach czerwonych odpowiada za wiązanie tlenu oraz transport tego pierwiastka do wszystkich tkanek organizmu. Do rozwoju niedokrwistości może dojść na drodze wielu mechanizmów, które związane mogą być zarówno z obniżeniem całkowitej liczby erytrocytów, jak i spadkiem ich zdolności do wiązania tlenu. W przypadku obniżenia poziomu hemoglobiny dochodzi do rozwoju objawów anemii, takich jak np.:
- Ogólne osłabienie
- Bladość
- Wzmożona senność
- Przewlekłe zmęczenie
- Bóle i zawroty głowy
- Bladość skóry
- Utraty przytomności
Osoby doświadczające opisanych powyżej objawów powinny rozważyć rozpoczęcie diagnostyki niedokrwistości, gdyż nieleczona anemia może z czasem ulegać nasileniu. Należy także mieć na uwadze, że niedokrwistość może pojawić się w przebiegu innych chorób, w tym także schorzeń o charakterze nowotworowym. Z tego powodu nigdy nie należy ignorować sygnałów, które mogą świadczyć o anemii.
Najczęściej występującym rodzajem niedokrwistości jest anemia niedoborowa. Do jej rozwoju dochodzi w wyniku niedoboru składników, które niezbędne są do prawidłowego przebiegu procesów wytwarzania krwinek czerwonych. Należą do nich:
- Żelazo
- Kwas foliowy
- Witamina B12
Warto zaznaczyć, że niedokrwistość z niedoboru może także rozwinąć się u osób, które spożywają wystarczającą ilość wymienionych powyżej substancji, jednak ze względu na dodatkowe uwarunkowania chorobowe ich organizm nie jest w stanie prawidłowo ich przyswoić lub wykorzystać w trakcie hematopoezy (wytwarzania krwinek). Inne rodzaje niedokrwistości mogą być związane m.in. z wrodzonymi zaburzeniami produkcji krwinek czerwonych, toksycznym wpływem określonych substancji na szpik, ze zbyt szybkim niszczeniem erytrocytów obecnych w krwiobiegu lub utratą krwi w wyniku np. przewlekłych krwawień. Różnicowanie przyczyn anemii jest niezwykle istotne, gdyż tylko dzięki precyzyjnemu określeniu źródła choroby możliwe jest wdrożenie skutecznego w danym przypadku leczenia. Badania diagnostyczne obecne w kategorii „anemia” pozwalają na dokładne określenie patogenezy tego zaburzenia u danego pacjenta. Przed wykonaniem testów laboratoryjnych należy skonsultować się z lekarzem, aby na podstawie prezentowanych objawów oraz historii dolegliwości dobrać odpowiedni zakres diagnostyczny, który będzie optymalny dla danego pacjenta. Podstawowym badaniem służącym diagnostyce anemii jest morfologia krwi, która dostarcza informacji na temat całkowitego stężenia hemoglobiny, liczebności erytrocytów oraz innych parametrów czerwonokrwinkowych. W zależności od jej wyników lekarz może zadecydować o zleceniu dodatkowych badań, jak pomiar stężenia ferrytyny, żelaza lub innych związków odgrywających rolę na różnych etapach produkcji krwi.
