Grudki perliste – co to jest? Czy powinieneś się martwić?

Grudki perliste to defekt kosmetyczny objawiający się niewielkimi, grudkowymi zmianami skórnymi na prąciu. Zazwyczaj nie wymagają one leczenia. Można je usunąć, jeśli stanowią dla pacjenta problem estetyczny lub zmaga się on z wenerofobią. Sprawdź, po czym poznać grudki perliste i jakie badania należy wykonać.

Grudki perliste – co to jest?

Grudki perliste są bardzo powszechną dermatozą. Szacuje się, że dotyczą od 14,3% do 48% populacji ogólnej, przy czym częściej rozwijają się u płci męskiej niż żeńskiej. Największy odsetek zachorowań dotyczy chłopców w okresie dojrzewania i młodych mężczyzn. Grudki perliste to różowawe, białawe lub żółtawe palczaste guzki – narośla, które pojawiają się rzędami wokół korony żołędzi prącia. Nie są skutkiem infekcji ani nowotworem.

Grudki perliste to różowawe, białawe lub żółtawe palczaste guzki – narośla, które pojawiają się rzędami wokół korony żołędzi prącia. Nie są skutkiem infekcji ani nowotworem

Jest to łagodne zjawisko, które nie zawsze wymaga leczenia. Jednak z każdym przypadkiem zmian skórnych w okolicy narządów płciowych pacjent powinien zgłosić się do lekarza, aby wykluczyć inne schorzenia, które mogą stanowić ryzyko dla zdrowia i życia.

Przeczytaj także: Infekcje intymne u mężczyzn – dlaczego trzeba je wykrywać i leczyć?

Przyczyny powstania grudek perlistych 

Jak dotąd specjaliści nie określili przyczyn powstania grudek perlistych. Z uwagi na brak związku z jakimikolwiek procesami chorobotwórczymi grudki perliste traktowane są jako fizjologiczny wytwór nabłonka pokrywającego narządy płciowe. 

Do czynników, które podnoszą ryzyko powstania grudek perlistych, zalicza się m.in.: 

• brak obrzezania, 
• przynależność do rasy czarnej, 
• wzmożoną aktywność seksualną. 

Poddanie się obrzezaniu oraz wiek mogą wpływać na cofanie się zmian. 

Grudki perliste a HPV

Pacjenci nierzadko zastanawiają się, czy grudki perliste mają związek z zakażeniem wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV). Badania zaprzeczają tej zależności. Jednak w związku z rozpowszechnieniem zakażenia wirusem HPV często grudki perliste są mylone z kłykcinami kończystymi, powodowanymi przez ten patogen. Podkreślić trzeba, że grudki perliste nie są powiązane z procesem nowotworowym. Ich obecność nie podnosi też ryzyka późniejszego zachorowania na raka. 

Grudki perliste nie przenoszą się drogą płciową. Oznacza to, że ich obecność nie ma związku z aktywnością seksualną. Jednak erekcja i częste stosunki sprawiają, że stają się większe. Grudki perliste nie są wynikiem nieodpowiedniej higieny. Chociaż osoby je posiadające powinny przykładać większą uwagę do pielęgnacji okolic narządów płciowych z uwagi na zbierającą się wokół grudek mastkę.

Obraz grudek perlistych 

Grudki perliste objawiają się jako skupiska licznych, małych (5-2-milimetrowych, wszystkie zmiany podobnych rozmiarów), kopulasto wyniosłych grudek. Grudki są przeważnie w perłowo białych odcieniach, rzadziej o żółtawym zabarwieniu lub przezroczyste. W przypadku mężczyzn najczęstszą lokalizacją grudek perlistych jest penis, a dokładnie bliższa część żołędzi, po obu stronach wędzidełka, rzadziej rowek zażołędny. 

Przypadki grudek perlistych u kobiet są rzadsze. Zmiany te umiejscawiają się u nich przeważnie na wargach sromowych. Zmianom śluzówkowym nie towarzyszą dolegliwości subiektywne, takie jak: wysięk, ból, dyskomfort fizyczny, swędzenie, pieczenie. Dlatego też są one przeważnie stwierdzane przypadkowo podczas badania przeprowadzanego z innego powodu.

Czy grudki perliste są groźne?

Grudki perliste są częstą przyczyną zmartwień. Związane jest to z obawą przed chorobą, a w przypadku niektórych osób z samą wizytą czy koniecznością obnażenia się do badania. Grudki perliste usuwane są przeważnie ze wskazań kosmetycznych i u osób z wenerofobią. Jeśli są przyczyną kompleksów, obniżają poczucie pewności siebie, zaburzają nawiązanie relacji intymnych, warto rozważyć ich usunięcie. W leczeniu stosuje się kriochirurgię, łyżeczkowanie, waporyzację za pomocą lasera CO2, elektrokoagulację. Grudki perliste to niegroźna przypadłość, lecz wymagająca konsultacji lekarskiej – na narządach płciowych mogą rozwinąć się podobne zmiany o odmiennym charakterze.

Rozpoznanie grudek perlistych

Rozpoznanie grudek perlistych rozpoczyna się od szczegółowo przeprowadzonego wywiadu medycznego. Pacjent zapytany zostanie m.in. o: doświadczane objawy (rodzaj, nasilenie, czas trwania, czynniki nasilające i łagodzące), aktywność seksualną, choroby przenoszone drogą płciową, choroby skóry, stosowane leki, prowadzony styl życia, higienę intymną. Następnie lekarz przejdzie do badania przedmiotowego i wykona dermatoskopię.

Dermatoskopia to badanie skóry przy wykorzystaniu specjalnego urządzenia optycznego, które pozwala na dokładną ocenę w powiększeniu podejrzanych zmian. Cechy typowe dla grudek perlistych w dermatoskopie to m.in.:

• proksymalne (na początku narządu) ukierunkowanie zmian, rzadziej grudki wielokierunkowe i dystalne (na końcowej części narządu);
• zmiany w postaci różowo-białawej kostki brukowej;
• każda grudka (kostka brukowa) zawiera centralnie położone punkcikowate lub „przecinkopodobne” naczynia;
• zmiany umiejscowione w jednym lub w kilku rzędach, tworząc rodzaj pierścienia, nie występują pojedynczo;
• każda grudka otoczona jest półksiężycowatą obwódką.

Stwierdzenie powyższych cech dermatoskopowych z reguły jest wystarczające do ustalenia rozpoznania. W przypadku niepewności diagnostycznej pacjent zostanie skierowany na badanie histopatologiczne. Polega ono na pobraniu fragmentu zmienionej chorobowo tkanki i obejrzeniu jej pod mikroskopem. Grudki perliste w badaniu histopatologicznym wykazują utkanie typowe dla akralnych naczyniakowłókniaków.

Diagnostyka różnicowa grudek perlistych 

Z uwagi na zbliżony obraz kliniczny grudki perliste powinny być różnicowane z takimi schorzeniami jak:

• kłykciny kończyste,
• ektopowe gruczoły łojowe, 
• mięczak zakaźny,
• liszaj lśniący.

Autor: dr n. o zdr. Olga Dąbska

Weryfikacja merytoryczna: lek. Agnieszka Żędzian