nazwa badania

anty-TG

kod oferty

106

kod ICD

O18

kategoria badań

Autoimmunologia, Choroby tarczycy

Ogólnopolski czas oczekiwania na wynik 1-2 dni. Wybierz placówkę, by zobaczyć czas oczekiwania w Twojej placówce.

anty-TG - Krótko o badaniu

Diagnostyka chorób autoimmunologicznych tarczycy. Diagnostyka aktualnego stanu metabolicznego tarczycy. Monitorowanie leczenia raka tarczycy - weryfikacja oznaczeń tyreoglobuliny i wykrywanie wznowy choroby.

anty-TG - Więcej informacji

 

Przeciwciała (anty-Tg) są  przeciwciałami swoistymi w stosunku do tyreglobuliny (Tg), jednego z trzech antygenów tarczycy, które odgrywają rolę w chorobach  autoimmunologicznych tarczycy. Tg jest produkowana przez tarczycę i stanowi główny składnik wydzieliny pęcherzyków tarczycy. Z Tg syntetyzowane są główne hormony tarczycy trijodotyronina – T3 i tyroksyna – T4. W niskich stężeniach anty-Tg występują u około 10 % zdrowych osób. Częściej przeciwciała tarczycowe wykrywanie są u chorych z nietarczycowymi chorobami autoimmunologicznymi, jak: cukrzyca typu I, niedokrwistość złośliwa oraz u osób w wieku 60 – 80 lat oraz u osób poddanych zabiegom chirurgicznym tarczycy i jodoterapii jodem radioaktywnym. Oznaczanie anty-Tg jest zalecanym testem pomocniczym, który powinien być wykonywany w każdej próbce przeznaczonej do oznaczeń Tg, ponieważ anty-Tg zaburzają wynik oznaczenia Tg. Zalecenie to jest szczególnie istotne w przypadku osób podejrzanych o wysoki poziom Tg, gdyż w takich próbkach interferencji przeciwciał jest bardzo silna. W chorobach autoimmunologicznych tarczycy oznaczanie anty-Tg jest diagnostycznie istotne jedynie u mieszkańców obszarów z niedoborem jodu, zwłaszcza u chorych z wolem guzkowym, a także pomocne w monitorowaniu leczenia wola endemicznego za pomocą jodu. W obszarach bez niedoboru jodu zalecane jest oznaczanie przeciwciał antyperoksydazowych (anty-TPO), ponieważ osoby z dodatnim  wynikiem anty-Tg, ale ujemnym anty-TPO rzadko wykazują zaburzenia funkcji tarczycy. Pomiary stężenia anty-Tg są istotne w diagnostyce zróżnicowanego raka tarczycy (DTC): w wykrywaniu, monitorowaniu leczenia i wykrywaniu wznowy – w charakterze oznaczeń towarzyszących pomiarom Tg. Nadto, wzrost poziomu anty-Tg w seryjnych oznaczeniach u chorego po zabiegu chirurgicznym/ablacji, może być zastępczym markerem nowotworu, w przypadkach, kiedy przeciwciała  anty-Tg uniemożliwiają miarodajne oznaczenia Tg. U chorych całkowicie wyleczonych następuje spadek poziomu anty-Tg do wartości niewykrywalnych w okresie 1 do 4 lat, przy wyleczeniu częściowym anty-Tg w stężeniach wykrywalnych pozostaje. Wzrost stężeń anty-Tg u takich osób  jest na ogół pierwszą  oznaką wznowy.

Więcej

Przygotowanie do badania

Brak szczególnych wskazań.

Czynniki mogące mieć wpływ na wynik badania

Przeciwciała heterofilne, przeciwciała HAMA.

Możliwe przyczyny odchyleń od normy

Przyczyny podwyższonego miana: Choroby autoimmunologiczne: choroba Hashimoto, choroba Gravesa i Basedowa, inne choroby autoimmunologiczne tarczycy, zróżnicowany rak tarczycy (DTC), nie tarczycowe choroby autoimmunologiczne: cukrzyca typu I, niedokrwistość złośliwa,  podeszły wiek, zabiegi chirurgiczne tarczycy, terapia jodem radioaktywnym (ablacja), jodoterapia,

Badanie anty-TG – co to jest?

Badanie anty-TG to test laboratoryjny przeprowadzany w próbce krwi żylnej, w którym  oznaczane są stężenia specyficznych autoprzeciwciał skierowanych przeciwko tyreoglobulinie. Tyreoglobulina (TG) jest specyficznym białkiem produkowanym wyłącznie przez wyspecjalizowane komórki tarczycy. Tyreoglobulina uczestniczy w produkcji hormonów tarczycowych, które poprzez regulowanie intensywności procesów metabolicznych odgrywają niezwykle istotną rolę w funkcjonowaniu całego organizmu. Przeciwciała anty-TG to patologiczne immunoglobuliny, które wytarzane są przez wadliwie funkcjonujący układ odpornościowy danej osoby. Przyczyną tych zaburzeń najczęściej są określone schorzenia autoimmunizacyjne. Obecność przeciwciał anty-TG może istotnie zaburzać pracę tarczycy oraz prowadzić do rozwoju dolegliwości związanych z niedoczynnością lub też nadczynnością tego narządu. Wykonanie oznaczenia stężeń przeciwciał anty-TG we krwi żylnej najczęściej zlecane jest przez lekarza podczas diagnozowania przyczyn zaburzeń pracy tarczycy. Nieprawidłowe, podwyższone poziomy przeciwciał anty-TG obserwuje się przede wszystkim w przebiegu choroby Hashimoto, czyli autoimmunologicznego zapalenia tarczycy. Wysokie wartości anty-TG we krwi obserwowane są nawet u 70% pacjentów cierpiących na to schorzenie. Wzrost poziomu przeciwciał anty-TG może występować także m.in. u osób cierpiących na idiopatyczną niedoczynność tarczycy lub chorobę Gravesa-Basedowa. Ze względu na skomplikowany mechanizm regulacji procesów hormonalnych związanych z pracą tarczycy badania diagnostyczne nakierunkowane na rozpoznawanie jej schorzeń nigdy nie powinny być wykonywane pojedynczo. Ważne jest, aby jednocześnie oznaczyć wiele parametrów związanych z funkcjonowaniem tego narządu, takich jak m.in. stężenie wolnych hormonów tarczycowych we krwi (fT3 oraz fT4), stężenie tyreotropiny (TSH) oraz poziom przeciwciał skierowanych przeciwko peroksydazie tarczycowej (anty-TPO). Dokładny zakres panelu diagnostycznego uzależniony jest od wyników poprzednich badań oraz innych wskaźników klinicznych. W celu zaplanowania właściwej diagnostyki najlepiej skonsultować się z lekarzem endokrynologiem, który będzie w stanie dobrać odpowiednie badania oraz zinterpretować ich rezultaty.

Kiedy należy wykonać badanie anty-TG?

Tarczyca (gruczoł tarczowy) to niewielki narząd zlokalizowany z przodu szyi. Wytwarza hormony hormony tarczycowe, czyli trijodotyroninę (T3) oraz tyroksynę (T4). Hormony te odpowiadają za regulację intensywności procesów metabolicznych zachodzących w całym organizmie. Poprzez oddziaływanie na tkanki pobudzają one przebieg procesów biochemicznych oraz warunkują zachowanie właściwej intensywności metabolizmu. Badanie anty-TG może zostać zlecone przez lekarza w celu wyjaśnienia przyczyn wykrytych zaburzeń pracy tarczycy. Ze względu na ich mechanizm schorzenia te dzieli się na dwie główne grupy – choroby przebiegające z nadczynnością tarczycy oraz z jej niedoczynnością. W przypadku nadczynności tarczycy dochodzi do zbyt intensywnej produkcji oraz uwalniania do krwi hormonów tarczycowych. Skutkuje to nadmiernym pobudzeniem metabolizmu w całym organizmie oraz wystąpieniu szeregu objawów z tym związanych. Przykładem choroby autoimmunologicznej, która może prowadzić do wystąpienia nadczynności tarczycy jest choroba Gravesa-Basedowa. Niedoczynność tarczycy jest stanem poniekąd odwrotnym do nadczynności tego narządu. W przypadku niedoczynności tarczycy obserwuje się zbyt niski poziom hormonów tarczycowych we krwi. W wyniku tego zjawiska tkanki organizmu są niedostatecznie stymulowane przez T3 oraz T4, co prowadzi do nadmiernego spadku intensywności procesów metabolicznych oraz wystąpienia związanych z tym objawów chorobowych. Jedną z najczęstszych przyczyn niedoczynności tarczycy jest choroba Hashimoto. Schorzenie to w większości przypadków dotyczy kobiet po 45 roku życia, choć może pojawiać się także u osób młodszych.

Kto powinien wykonać badanie anty-TG?

Wykonanie badania stężeń przeciwciał anty-TG we krwi zaleca się osobom, które doświadczają objawów mogących wskazywać na nadczynność lub niedoczynność tarczycy. Istotne jest, aby badanie to zostało wykonane jednoczasowo z oznaczeniami innych, podstawowych parametrów tarczycowych, takich jak fT3, fT4 lub też TSH. Dolegliwości związane z nieprawidłową pracą tarczycy mogą występować z różnym nasileniem oraz rozwijać się przez długi okres w sposób trudny do zauważenia. W przypadku niedoczynności tarczycy (np. w przebiegu choroby Hashimoto) objawy wynikają ze zbytniego spowolnienia metabolizmu. Zazwyczaj dochodzi do pojawienia się dolegliwości takich jak:
  • Przewlekłe zmęczenie,
  • Uogólnione pogorszenie samopoczucia,
  • Bóle mięśni i stawów,
  • Zaparcia,
  • Wzrost masy ciała bez zmiany nawyków dietetycznych,
  • Nadmierna suchość oraz pogrubienie skóry,
  • Pogorszenie się kondycji włosów i paznokci,
  • Nadwrażliwość na zimno, ciągłe uczucie chłodu,
  • Spowolnienie rytmu serca,
  • Wzrost masy ciała,
  • Ospałość w ciągu dnia,
  • Problemy z koncentracją oraz pamięcią,
  • Zwiększona męczliwość,
  • Występowanie obrzęków,
  • Zaburzenia emocjonalne o charakterze depresyjnym,
  • Zaburzenia libido,
  • U kobiet – zaburzenia miesiączkowania.
W przypadku nadczynności tarczycy (np. w przebiegu choroby Gravesa-Basedowa) procesy metaboliczne zachodzą ze zbyt dużą intensywnością, co może prowadzić do wystąpienia następujących objawów:
  • Drżenia mięśniowe,
  • Bezsenność,
  • Zwiększona drażliwość,
  • Przewlekłe uczucie gorąca,
  • Nadmierne pocenie się,
  • Biegunki,
  • Utrata masy ciała,
  • Wypadanie włosów,
  • Tachykardia (przyspieszenie rytmu serca),
  • Szybkie męczenie się, nawet przy niewielkim wysiłku,
  • Zaburzenia koncentracji,
  • Zaburzenia emocjonalne o charakterze lękowym,
  • U kobiet – zaburzenia cyklu miesiączkowego.
Długotrwała, nieleczona nadczynność tarczycy może skutkować rozwojem osteoporozy. Jest to choroba, w przebiegu której dochodzi do znacznego pogorszenia się stanu zdrowia kości, co sprzyja powstawaniu patologicznych złamań. Ze względu na możliwe powikłania zaburzeń pracy tarczycy, w przypadku zauważania wymienionych powyżej objawów należy skonsultować się z lekarzem, który na podstawie historii choroby oraz obrazu klinicznego będzie w stanie zaplanować odpowiednią diagnostykę oraz wdrożyć właściwe leczenie.

Anty-TG – normy i interpretacja wyników

Każde laboratorium diagnostyczne może korzystać z różnych  metod analitycznych. Sytuacja ta może skutkować nieznacznie różniącymi się zakresami norm dla określonych parametrów diagnostycznych. Z tego powodu wyniki badania anty-TG (oraz innych testów laboratoryjnych) każdorazowo powinny być porównane z wartościami referencyjnymi, które umieszczane są na dokumentacji wydawanej osobie badanej. Dodatkowo niezwykle istotna jest także kompleksowa ocena parametrów tarczycy. Wyniki badania anty-TG nigdy nie powinny być interpretowane osobno – w każdym przypadku należy zestawić je z innymi wskaźnikami laboratoryjnymi stanu zdrowia tarczycy. Optymalnie, długotrwałe monitorowanie stężenia anty-TG (i innych parametrów tarczycowych powinno być dokonywane jedną metodą w jednym laboratorium. Niskie stężenia anty-TG we krwi uznawane są za fizjologiczną normę, choć nie wykluczają występowania chorób tarczycy. Podwyższone wartości przeciwciał anty-TG, w połączeniu z typowymi objawami niedoczynności lub nadczynności tarczycy oraz charakterystycznymi nieprawidłowościami w wynikach innych badań krwi pozwalają na rozpoznanie poszczególnych jednostek chorobach, takich jak np. choroba Hashimoto lub choroba Gravesa-Basedowa. Warto jednak mieć na uwadze, że przeciwciała anty-TG mogą być obecne we krwi osób zdrowych, które nie cierpią na jakiekolwiek zaburzenia pracy tarczycy. Z tego powodu każdorazowo należy konsultować rezultaty badania anty-TG z lekarzem.

anty-TG - Znajdź badania powiązane

Nazwa badania
Cena w punkcie
Cena on-line

Badanie dostępne w pakietach

e-PAKIET TARCZYCOWY ROZSZERZONY

Suma badań z pakietu w Poznaniu:

343.00 PLN
209.00 PLN
WIĘCEJ

e-PAKIET FIT & ACTIVE MAXIMUM

Suma badań z pakietu w Poznaniu:

1126.00 PLN
769.00 PLN
WIĘCEJ

Artykuły powiązane z badaniem: anty-TG

Hashimoto u mężczyzn - przyczyny, objawy, dieta CZYTAJ WIĘCEJ
Hashimoto u dzieci - przyczyny, objawy, leczenie CZYTAJ WIĘCEJ
Autoimmunologiczne choroby tarczycy CZYTAJ WIĘCEJ
Wole tarczycy - przyczyny, objawy, jak wyglądają? CZYTAJ WIĘCEJ

Badanie dostępne w pakietach

e-PAKIET TARCZYCOWY ROZSZERZONY

343.00 PLN 209.00 PLN

e-PAKIET TARCZYCOWY ROZSZERZONY z konsultacją

244.00 PLN

e-PAKIET FIT & ACTIVE MAXIMUM

1,126.00 PLN 769.00 PLN

Produkt anty-TG został dodany do koszyka.

Zobacz koszyk

Newsletter

Zapisz się do naszego newslettera, a bezpośrednio na Twoją skrzynkę będą trafiać informacje dotyczące usług i nowości w ofercie badań, nt. akcji profilaktycznych w zakresie ochrony zdrowia oraz nowo otwieranych placówek w Twojej okolicy.

Wystąpił błąd przy zapisie do newslettera
Newsletter