Ferrytyna
Kategoria badań
Anemia
Hematologia
Ogólnopolski czas oczekiwania na wynik 1-2 dni.
Opis badania
Ferrytyna. Kliniczna ocena zapasów żelaza w organizmie z naciskiem na niedobory.
Przygotowanie do badania
Krew pobierać na czczo między godz. 7.00-10.00. Zaleca się, by ostatni posiłek poprzedniego dnia był spożyty nie później niż o godz.18.00.
Głodzenie
Na czczo (13-14 h), o 7.00-10.00, ostatni posiłek poprzedniego dnia o 18.00.
Więcej informacji
Ferrytyna - więcej informacji
Wskazaniem do oceny stężenia ferrytyny w surowicy jest diagnostyka niedoborów żelaza, różnicowanie niedokrwistości i kontrola suplementacji żelazem.
Ferrytyna pełni funkcję magazynu żelaza w organizmie, a jej stężenie odzwierciedla zapasy żelaza w ustroju. W wysokich stężeniach występuje w komórkach wątroby, śledziony i szpiku kostnego. Magazynując nadmiar żelaza chroni organizm przed jego toksycznym wpływem i stanowi rezerwuar dla erytropoezy. Istotne jest, że stężenie ferrytyny stanowi precyzyjny wskaźnik jedynie niedoborów żelaza w organizmie – redukcja zasobów żelaza związana jest z obniżeniem poziomu ferrytyny. Wzrost poziomu ferrytyny jest w mniejszym stopniu zależny od stężenia żelaza, gdyż ferrytyna, jako białko ostrej fazy, wzrasta nieswoiście w stanach zapalnych: w przebiegu infekcji, w chorobach nowotworowych i zaburzeniach funkcji wątroby. Spadek poziomu ferrytyny odnotowuje się w niedokrwistości z niedoboru żelaza oraz w utajonym niedoborze żelaza. Podwyższone wartości tego parametru towarzyszą uszkodzeniu wątroby, hemochromatozie lub nieefektywnej erytropoezie, przedawkowaniu żelaza i przetoczeniu krwi. Pomiar ferrytyny jest istotny w rozpoznawaniu niedoboru i (z wspomnianymi ograniczeniami) nadmiaru żelaza, w monitorowaniu wyrównywania poziomu żelaza i u osób zagrożonych przeładowaniem żelaza; w różnicowaniu anemii z niedoboru żelaza od anemii o innej etiologii; w wykrywaniu zaniku rezerw żelaza w stanie poprzedzającym anemię oraz u chorych dializowanych.
Czynniki mogące mieć wpływ na wynik badania
Interferencje przeciwciał heterofilnych, HAMA.
Możliwe przyczyny odchyleń od normy
Przyczyny wzrostu stężenia: przeładowanie organizmu żelazem (niedokrwistość aplastyczna, zespoły mielodysplastyczne, liczne transfuzje krwi), hemochromatoza, przedawkowanie preparatów żelaza, ostre stany zapalne, nowotwory, marskość wątroby i uszkodzenie komórek parenchymalnych wątroby, terapia erytropoetyną (EPO), ciąża.
Przyczyny obniżenia stężenia: niedobór żelaza, niedokrwistość z nieoboru żelaza, regularne oddawanie krwi (krwiodawstwo), hemosyderoza płucna, hemoglobinuria, koagulopatie prowadzące do krwawień, przewlekłe krwawienia z przewodu pokarmowego, układu moczowego i dróg rodnych (prowadzące do utraty żelaza), dieta uboga w żelazo, zaburzenia wchłaniania (np. achlorchydia, choroba Crohna), ciąża.
