Immunoglobuliny, czyli przeciwciała to specyficzne białka produkowane przez komórki plazmatyczne układu odpornościowego. Biorą one udział m.in. w tzw. humoralnej odpowiedzi odpornościowej, która odgrywa istotną rolę w obronie organizmu przed zakażeniami bakteriami, wirusami oraz innymi drobnoustrojami chorobotwórczymi. Wyróżnia się 5 klas immunoglobulin, z czego każda z nich odgrywa inną rolę w mechanizmach odpornościowych. Zaburzenia w ich produkcji mogą prowadzić do osłabienia odporności oraz występowania częstszych infekcji i chorób.

Immunoglobulina klasy A (IgA) obecne są przede wszystkim w wydzielinach błon śluzowych. Ocena poziomów tego białka we krwi najczęściej zlecana jest przez lekarza podczas diagnozowania niedoborów przeciwciał IgA oraz chorób onkologicznych, podczas których dochodzi do nadmiernej produkcji IgA, jak np. w przebiegu jednej z częściej występujących postaci szpiczaka mnogiego.

Oznaczenie stężeń IgD z krwi pacjenta wykorzystywane jest podczas rozpoznawania HIDS, czyli okresowej gorączki związanej z hiperimmunoglobulinemią D. Jest to rzadkie zaburzenie, które przebiega z okresowym występowaniem uogólnionych dolegliwości chorobowych związanych z zaburzeniami produkcji tej klasy przeciwciał w organizmie.

IgG to główna klasa białek odpornościowych, które biorą udział w reakcji immunologicznej na powtórny kontakt z antygenem drobnoustroju chorobotwórczego (odpowiedź wtórna). Badania w kierunku obecności specyficznych przeciwciał IgG we krwi  wykorzystywane są w diagnozowaniu wielu chorób z zakresu autoimmunizacji, ale także chorób zakaźnych np. zakażenia wirusem HIV. Zbyt niskie stężenie immunoglobulin IgG predysponuje pacjenta do częstszego zapadania na infekcje wirusowe i bakteryjne, a stan ten wymaga dalszej diagnostyki, weryfikującej przyczyny niedoboru.

Przeciwciała podklasy IgM uczestniczą w pierwotnej odpowiedzi odpornościowej. Oznacza to, że biorą one udział w walce z czynnikiem zakaźnym podczas pierwszego kontaktu organizmu z danym patogenem. Oznaczenie poziomów stężeń IgM z krwi pacjenta może być wykorzystywane do oceny fazy infekcji oraz do diagnozowania chorób hematoonkologicznych.

Układ dopełniacza to kolejny ważny element układu immunologicznego. Stanowi on zbiór białek obecnych we krwi, które uczestniczą w określonych typach reakcji odpornościowej. Dzięki działaniu składowych układu dopełniacza możliwe jest neutralizowanie komórek bakteryjnych oraz aktywacja reakcji zapalnej, która umożliwia walkę z trwającą infekcją. W przebiegu niektórych schorzeń może dochodzić do zaburzeń poziomów określonych białek wchodzących w skład układu dopełniacza. W zależności od tego, którego białka dotyczą te zaburzenia pacjent będzie narażony na rozwój zróżnicowanych objawów oraz powikłań zdrowotnych.

Objawy, które mogą wskazywać na choroby układu immunologicznego to przede wszystkim częste występowanie nawracających infekcji oraz długi czas ich trwania, z nasilonym występowaniem dolegliwości chorobowych. Schorzenia układu immunologicznego charakteryzują się niezwykłą złożonością patomechanizmów odpowiedzialnych za ich rozwój. Z tego powodu przeprowadzenie badań w tym zakresie oraz uzyskane wyniki zawsze powinny być konsultowane z lekarzem specjalizującym się w tego typu chorobach.