Panel mleko (ekstrakt + 4 komponenty alergenowe) + CCD

Pomiar w surowicy stężenia przeciwciał IgE specyficznych dla panelu alergenów istotnych w diagnostyce alergii na mleko krowie: ekstraktu mleka (f2), alergenów molekularnych (alfa-laktoalbuminy, nBos d 4; beta-laktoglobuliny, nBos d 5; kazeiny, nBos d 8; surowiczej albuminy wołowej, BSA, nBos d 6)  oraz IgE-anty CCD. Przeciwciała klasy IgE uczestniczą w mechanizmie anafilaktycznej reakcji alergicznej (miejscowej  lub uogólnionej) określanej jako  natychmiastowa reakcja nadwrażliwości typu I. Osoby uczulone przez obcy antygen zwany alergenem, posiadają we krwi wykrywalne stężenie IgE swoistych dla tego alergenu (sIgE, asIgE), podczas gdy u osób zdrowych sIgE o takiej swoistości są niewykrywalne. Uczulenie objawowe określane jest terminem alergia.  Obecne w miejscu wniknięcia alergenu (preformowane) sIgE generują miejscowy stan zapalny, nasila się synteza kolejnych frakcji sIgE, w efekcie dochodzi do wzmocnienia i uogólnia reakcji alergicznej. Nasilenie reakcji koreluje dodatnio ze stężeniem sIgE rozpoznającym fragmenty białkowe alergenu, natomiast IgE rozpoznające uniwersalne determinanty cukrowe (CCD, czyli wiążące tzw. glikotopy CCD) alergenów glikoproteinowych są klinicznie nieistotne (nieme). Pomiar in vitro stężenia sIgE, obok wywiadu klinicznego i testów skórnych, stanowi podstawę identyfikacji alergenu odpowiedzialnego za uczulenie. Nie niesie zagrożenia dla badanego, które istnieje w przypadku testów skórnych i prowokacji. Molekularna diagnostyka alergii wskazuje selektywnie te alergeny molekularne źródła alergenów, które odpowiedzialne są za uczulenie na źródło, czyli indukują powstanie sIgE. Znajomość właściwości uczulających alergenów molekularnych, jak: termostabilność, odporność na enzymy proteolityczne, fenotyp kliniczny alergii, pozwala na wnioskowanie o rodzaju uczulenia (monouczulenie, współuczulenie, krzyżowa reaktywność kliniczna); na ustalenie nasilenia i charakteru reakcji alergicznych (objawy miejscowe, uogólnione); na ustalenie metod ograniczania potencjału uczulającego (np. obróbka cieplna); na ocenę zasadności wdrażania alergenowo-specyficznej immunoterapii. Dla minimalizacji wypływu IgE-anty-CCD na wynik pomiaru stężenia asIgE,  w panelu wykorzystano rekombinowane alergeny molekularne brzozy i orzeszków ziemnych (r) o zredukowanych/zmodyfikowanych CCD. W celu oszacowania udziału IgE anty-CCD w puli sIgE oznaczanej  testami z wykorzystaniem ekstraktów alergenowych, w panelu uwzględniono marker CCD, K202. Kazeina (poprawniej kazeiny) mleka krowiego – f78 –  (w nomenklaturze WHO-IUIS Allergen Nomenclature Committee nBos d 8) jest głównym alergenem mleka, uczulającym drogą pokarmową. Stanowi 80% białek mleka tworzących twaróg. sIgE dla Bos d 8 występuje u 53-63% uczulonych na mleko i stanowi marker ciężkiej i uporczywej alergii. Jest odporna na ogrzewanie (łącznie z pieczeniem) i enzymy trawienne. Wykazuje > 85% reaktywność krzyżową z kazeiną mleka owcy i kozy i  tylko 20% reaktywność z mlekiem klaczy i osła. Obecność sIgE dla Bos d 8 posiada większą dodatnią i ujemną wartość predykcyjną alergii na mleko niż obecność sIgE dla ekstraktu alergenów mleka (f2). sIgE dla alfa-laktoalbuminy (nBos d 4, f76), występuje u 51%  osób z alergią na mleko krowie. sIgE dla beta-laktoglobuliny,  (nBos d 5, f77), obecna u 61% uczulonych na mleko krowie, wykazuje  reaktywność krzyżową z szeregiem alergenów wziewnych. sIgE dla albuminy surowicy wołowej, BSA (nBos d 6), występuje u 43% uczulonych na mleko krowie. BSA jest równocześnie alergenem wziewnym (łupieżu zwierzęcego) i pokarmowym w przypadku niegotowanego mleka i mięsa. Następujący z wiekiem u dzieci spadek stężenia sIgE dla Bos d 4, Bos d 5 i Bos d 8 jest czynnikiem predykcyjnym nasilania tolerancji na alergeny mleka.