nazwa badania

Wapń całkowity

kod oferty

42

kod ICD

O77

kategoria badań

Badania podstawowe i biochemiczne, Osteoporoza i zaburzenia kostne

Ogólnopolski czas oczekiwania na wynik 1 dzień. Wybierz placówkę, by zobaczyć czas oczekiwania w Twojej placówce.

Wapń całkowity - Krótko o badaniu

Ocena stężenia wapnia całkowitego w krwi . Badanie wykorzystywane w diagnostyce zaburzeń homeostazy wapnia w przebiegu chorób układu kostnego, nerek, serca i układu pokarmowego.

Wapń całkowity - Więcej informacji

Wskazaniem do wykonania badania jest ocena poziomu wapnia we krwi w przebiegu chorób układu kostnego, zaburzeń funkcji: nerek, serca i układu pokarmowego. Zarówno nadmiar wapnia (hiperkalcemia) jak i jego niedobór (hipokalcemia) mogą stanowić zagrożenie życia. Najczęstszą przyczyną hiperkalcemii jest choroba nowotworowa, a następnie nadczynność przytarczyc, nadmierna podaż witaminy D, choroby nerek, unieruchomienie czy wzmożone spożycie wapnia wraz z dwuwęglanami (milk–alkali syndrome). Hipokalcemia występuje w niedoczynności przytarczyc, niedoborze magnezu, niedoborze witaminy D i chorobach nerek.
Wapń ogrywa istotną rolę w wielu procesach ustrojowych, takich jak krzepnięcie krwi czy przewodnictwo nerwowo-mięśniowe. Homeostaza wapnia utrzymywana jest dzięki działaniu parathormonu (PTH) oraz witaminy D.
W surowicy wapń występuje w postaci związanej z albuminą (około 50%) i wolnej, która jest frakcją aktywną biologicznie. Ponieważ stężenie wapnia zależy od stężenia białek wskazane jest, aby odpowiednio korygować otrzymany wynik.

Więcej

Przygotowanie do badania

Badanie powinno być wykonywane na czczo. Zaleca się, aby ostatni posiłek poprzedniego dnia był spożyty nie później niż o godz.18.00. Krew do badania powinna być pobrana między godz. 7.00-10.00.

Głodzenie

Na czczo (13-14 h), o 7.00-10.00, ostatni posiłek poprzedniego dnia o 18.00.

Czynniki mogące mieć wpływ na wynik badania

Stężenie albumin w krwi. Przedłużenie czasu zaciśnięcia stazy.

Możliwe przyczyny odchyleń od normy

Przyczyny wzrostu stężenia: nowotwory (np.: piersi, płuc, nerki, trzustki, prostaty oraz szpiczak mnogi), pierwotna nadczynność przytarczyc, dializoterapia, przedawkowanie witaminy D, przedawkowanie witaminy A, zespół " Milk-alkali" (pacjenci przyjmujący węglan wapnia z powodu wrzodów i pijących duże ilości mleka), diuretyki tiazydowe, nadczynność tarczycy, sarkoidoza, choroba Addisona, rodzinna hipokalciuryczna hiperkalcemia.

Przyczyny obniżenia stężenia: niedobór witaminy D lub zaburzenia jej metabolizmu, zaburzenia wchłaniania (np. celiakia), niedoczynność przytarczyc, rzekoma niedoczynność przytarczyc (oporność na PTH), przewlekła niewydolność nerek, zespół nerczycowy, marskość wątroby, ostre zapalenie trzustki, osteoblastyczne przerzuty nowotworowe do kości (zespół "głodnych kości"), terapia glikokortykoidami, furosemid, leki przeciwpadaczkowe (fenytoina, fenobarbital, prymidon, karbamazepina), nadczynność nadnerczy, leczenie białaczki.