Borelioza IgG met. Western Blot

Potwierdzenie metodą Western blot obecności przeciwciał IgG specyficznych  dla antygenów Borrelia burgdorferi w surowicy krwi.
B. burgdorferi  jest czynnikiem etiologicznym boreliozy (choroby z Lyme). Jest krętkiem, a jej rezerwuarem są różne gatunki ssaków, m.in.: gryzonie, jelenie i sarny. W naszym klimacie choroba jest przenoszona głównie przez kleszcze z rodzaju Ixodes. Do zakażenia dochodzi na skutek ukąszenia przez kleszcza, głównie w fazie rozwojowej nimfy. Aby doszło do zakażenia, kleszcz musi być wczepiony do skóry najczęściej przez 2 – 3 dni. Procent zakażonych kleszczy jest zmienny i zależny od rejonu geograficznego. W Europie 64% chorych nie zauważa faktu ukąszenia przez kleszcza. Choroba nieleczona przebiega w trzech fazach: zakażenia zlokalizowanego, rozproszonego i przewlekłego. W pierwszej fazie do charakterystycznych objawów należy rumień wędrujący w miejscu ukąszenia, naciek limfocytarny i zanikowe zapalenie skóry, przy czym nie wszystkie objawy są zawsze obserwowane. Występują również objawy grypopodobne, zmęczenie itd. W kolejnym etapie mogą pojawiać się nawracające, bardzo intensywne dolegliwości stawowe, objawy ze strony układu nerwowego charakterystyczne dla zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, porażenie nerwów czaszkowych, zapalenie mięśnia sercowego. W fazie zakażenia przewlekłego objawy są zróżnicowane i niecharakterystyczne.  Mogą dotyczyć układu nerwowego, sercowo-naczyniowego, rozrodczego, mięśniowego i wewnątrzwydzielniczego. Obserwuje się napady gorączki, poty, zmiany masy ciała, bóle stawowe, bóle głowy i wiele innych.
Metoda Western blot zastosowana w serodiagnostyce boreliozy ma na celu identyfikację przeciwciał reagujących co najmniej z kilkoma, dokładnie scharakteryzowanymi i nazwanymi antygenami krętka, o potwierdzonej swoistości gatunkowej. Przykładowo, w  przypadku chorych na późną fazę zakażenia, zwykle obserwuje się silną reakcję z antygenami p100, VIsE, p58, p39 i p18. Metoda wykazuje dużo większą swoistość niż metoda ELISA (zobacz badanie: Borelioza IgG). W związku z tym wykorzystywana jest do potwierdzania dodatnich i niepewnych wyników otrzymanych wstępnie metodą ELISA. W przypadku uzyskania wyniku ujemnego metodą Western blot, przy dodatnim wyniku metodą ELISA i wywiadzie świadczącym o możliwości zakażenia, badanie należy powtórzyć po 2 lub więcej tygodniach. Badanie poziomu przeciwciał powinno być zawsze poprzedzone wywiadem lekarskim i oceną ryzyka zakażenia.