Proteinogram

Krótko o badaniu

Proteinogram,  elektroforetyczna  analiza białek surowicy krwi.

Więcej informacji

 Proteinogram jest elektroforetycznym  rozdziałem  białek surowicy na 5 podstawowych frakcji o różnej zdolności  poruszania się w polu elektrycznym:

• albuminy
• α1-globuliny i α2-globuliny (alfa-globuliny)
• β1-globuliny i β2-globuliny (beta-globuliny)
• γ-globuliny (gamma-globuliny)

 Dominującymi białkami w poszczególnych frakcjach, mającymi wpływ na obraz rozdziału elektroforetycznego są:

• frakcja α1-globuliny: α1-antytrypsyna, α1-kwaśna glikoproteina,
• frakcja α2-globuliny: α2-makroglobulina, haptoglobina,
• frakcja β: transferyna, β-lipoproteina, C3-dopełniacz, IgA,
• frakcja γ: IgA, IgG, IgM, IgE, IgD, CRP.

Poszczególne typy zmian proteinogramu są charakterystyczne dla określonych grup schorzeń np. niedobór α1-antytrypsyny i hipoalbuminemia występują w stanach zapalnych i chorobach wątroby. Zasadnicze znaczenie diagnostyczne proteinogramu polega na wykazaniu obecności dodatkowych prążków (frakcji), mogących odpowiadać białkom monoklonalnym.  Stwierdzenie obecności  tych frakcji jest punktem wyjścia do dalszej diagnostyki. Wskazaniem do wykonania badania jest diagnostyka: stanów zapalnych, chorób wątroby, zespołu nerczycowego, chorób nowotworowych i stanów z podwyższonym OB. Proteinogram należy wykonać w przypadku uzyskania nieprawidłowego wyniku stężenia białka całkowitego, a szczególnie w hiperproteinemi  (diagnostyka białka monoklonalnego) w celu określenia jego przyczyn.

Przygotowanie do badania

Badanie wykonywane na czczo. Zaleca się, aby ostatni posiłek poprzedniego dnia był spożyty nie później niż o godz.18.00. Krew do badania należy pobierać w godz. 7.00-10.00. 

Wysiłek i stres

Unikać intensywnego wysiłku i stresu

Głodzenie

Na czczo (13-14 h), o 7.00-10.00, ostatni posiłek poprzedniego dnia o 18.00.

Czynniki mogące mieć wpływ na wynik badania

Możliwe przyczyny odchyleń od normy