tlo strony pacjenta
Znajdź badanie, pakiet lub artykuł

Białko całkowite

Kod badania: 37Kod ICD: I77

Kategoria badań

Badania podstawowe i biochemiczne

Choroby wątroby

Choroby przewodu pokarmowego

Ogólnopolski czas oczekiwania na wynik 1-2 dni.

Opis badania

Pomiar  stężenia białka całkowitego w surowicy krwi, przydatny w diagnostyce: wątroby, nerek, jelit, ciężkich chorób skóry i rozpoznawaniu zaburzeń odporności. Zlecany w przebiegu wstrząsu i przy kontroli stanu niedożywienia.   

Przygotowanie do badania

Krew pobierać na czczo między godz. 7.00-10.00. Zaleca się, by ostatni posiłek poprzedniego dnia był spożyty nie później niż o godz.18.00.

Rytm dobowy

Rytm dobowy

Zmienność dobowa; zachowywać porę pobrania

Więcej informacji

Pomiar  stężenia białka całkowitego w surowicy krwi. Poziom białka całkowitego w krwi stanowi wypadkową procesów syntezy (anabolizmu) i degradacji (katabolizmu) dwóch głównych frakcji białkowych: albumin i globulin.  Hiperproteinemię – wzrost poziomu białka całkowitego w osoczu do stężenia przekraczającego 80 g/l,  wiąże się głównie z hipergammaglobulinemią lub z  odwodnieniem.  Najczęstszą przyczyną hipoproteinemii,  nieprawidłowo małego stężenia białek w osoczu,  jest obniżenie poziomu albumin, rzadziej immunoglobulin, na skutek: niedoborów białka w diecie, przewlekłego głodzenia, nasilenia procesów katabolicznych, uszkodzenia wątroby (obniżona synteza), chorób nerek (wzmożona utrata z moczem), a także chorób nowotworowych. W celu identyfikacji frakcji białek  odpowiedzialnej za stany hipoproteinemii lub hiperproteinemii wykonuje się tzw. proteinogram,  czyli elektroforetyczny rozdział białek krwi.  Stany z zaburzeniem frakcji białek w krwi (dysproteinemie)  mogą występować przy prawidłowym stężeniu białka całkowitego. 

Wskazaniem do pomiaru stężenia białka w osoczu są: przewlekłe choroby wątroby, zespół nerczycowy i inne choroby nerek, choroby zapalne jelit, stany niedożywienia, obrzęki,  diagnostyka szpiczaka mnogiego i makroglobulinemii, zaburzenia odporności, stany kataboliczne w przebiegu ciężkich chorób.

Zbyt długo przetrzymywana staza  powoduje wzrost poziomu białka w surowicy. Na wynik wpływa: hemoliza, lipemia, wysoka bilirubina, preparat kontrastu, płyny infuzyjne podane badanemu.

Przyczyny wzrostu stężenia: hipergammaglobulinemia w przebiegu gammapatii monoklonalnych (np.: szpiczak mnogi, makroglobulinemia Waldenstroma), procesy autoimmunologiczne,  marskość wątroby, przewlekłe stany zapalne, choroby pasożytnicze, AIDS, odwodnienie.

Przyczyny obniżenia stężenia: niedobory pokarmowe (głodówka, dieta, anoreksja), zaburzenia wchłaniania (np.: celiakia, alergia pokarmowa, mukowiscydoza), stany zapalne jelit (np. wrzodziejące zapalenie jelit, choroba Crohna), stany zapalne skóry (dermatozy), masywne oparzenia, pseudohipoproteinemia (m.in. przewodnienie, ciąża), analbuminemia, niewydolność wątroby, niedobór przeciwciał.

Badania powiązane

Morfologia krwi
Kod badania: 3Kod ICD: C55
ALT
Kod badania: 20Kod ICD: I17
AST
Kod badania: 21Kod ICD: I19
Kreatynina
Kod badania: 33Kod ICD: M37
Proteinogram
Kod badania: 39Kod ICD: I79

Opis badania

Przygotowanie do badania

Więcej informacji

Badania powiązane

Artykuły powiązane

Badanie dostępne w pakietach:

e-Pakiet dla wegan i wegetarian
456,22 PLN
281,00 PLN
Sprawdź
e-Pakiet sportowy na start - podstawowy
429,90 PLN
265,00 PLN
Sprawdź
e-Pakiet sportowy na start - rozszerzony
943,21 PLN
599,00 PLN
Sprawdź