Helicobacter pylori – test oddechowy

Krótko o badaniu

Helicobacter pylori - test oddechowy. Test oddechowy Helicobacter pylori INFAI wykrywający obecność żywej bakterii H. pylori, przydatny w diagnostyce zakażenia i kontroli skuteczności leczenia.

Więcej informacji

Test oddechowy Helicobacter pylori INFAI (niem. Institut für biomedizinische Analytik NMR-Imaging) jest nieinwazyjną, pośrednią, metodą oznaczania obecności żywej bakterii Helicobacter pylori (H. pylori), przydatnym w diagnostyce zakażenia i kontroli skuteczności leczenia, zwłaszcza w przypadku kobiet w ciąży i dzieci. H. pylori jest powszechnie występującym w populacji drobnoustrojem kolonizującym błonę śluzową żołądka. Częstość zakażenia w Polsce szacowana jest na 80% dorosłych i 30% dzieci. Przewlekłe aktywne zakażenie H.pylori może być przyczyną rozwoju zapalenia żołądka i choroby wrzodowej dwunastnicy i żołądka.  Obecność H.pylori wykrywana jest  w 90% przypadków wrzodu żołądka i w około 100% przypadków wrzodu dwunastnicy. H.pylori posiada ponadto związek z chłoniakiem typu MALT, chorobą refluksową przełyku, niedokrwistością z niedoboru żelaza, a także z gruczolakorakiem żołądka. Główną drogą zakażenia H.pylori jest droga pokarmowa – transmisja z człowieka na człowieka. Rozważane są warianty: gastro-oralny, oralno-oralny i fekalno-oralny. Do pierwszego zakażenia dochodzi zwykle w dzieciństwie, a za główne źródło uważani są rodzice dziecka i rodzeństwo. Zakażenie utrzymuje się przez całe życie, choć u dzieci może dojść do samoistnego ustąpienia. U 30-35% chorych zakażenie jest bezobjawowe.  Badanie opiera się na wykrywaniu w wydychanym dwutlenku węgla  niepromieniotwórczego izotopu węgla 13C uwolnionego przez H. pylori  z  podanego pacjentowi wcześniej z napojem znakowanego 13C mocznika.

Przygotowanie do badania

Przygotowanie pacjenta do pobierania próbki: •    Dla eliminacji wpływ spożytego pokarmu na wynik badania wskazane jest wykonywanie testu rano na czczo, choć dopuszcza się wykonanie w 6 godzin po ostatnim posiłku. •    Nie wykonywać testu bezpośrednio po badaniu endoskopowym. •    W okresie 2-5 dni przed badaniem wstrzymać przyjmowanie inhibitorów pompy protonowej a przez 6 tygodni antybiotyków i sulfonamidów oraz preparatów bizmutu. •    Po podaniu środka diagnostycznego wskazane jest wykonanie przez badanego kilkunastu ruchów okrężnych biodrami w celu dokładnego kontaktu środka diagnostycznego ze ścianami żołądka.

Kontakt

Przed badaniem konieczny kontakt z punktem pobrań

Czynniki mogące mieć wpływ na wynik badania

Możliwe przyczyny odchyleń od normy