Rumień cukrzycowy – jak wygląda? Objawy i leczenie

Cukrzyca jest chorobą, która stanowi istotny problem w zakresie zdrowia publicznego. Dane NFZ wskazują, że w 2018 r. w Polsce liczba chorych na cukrzycę wynosiła aż 2,86 mln. Choroba ta charakteryzuje się występowaniem hiperglikemii, czyli stanu, w którym dochodzi do wzrostu stężenia glukozy we krwi. Wyróżnić można wiele możliwych powikłań cukrzycy, które prowadzą nie tylko do poważnych konsekwencji zdrowotnych, ale też do zagrożenia życia chorych. U znacznego odsetka pacjentów pojawiają się powikłania skórne, a jednym z nich jest rumień cukrzycowy. W dalszej części artykułu przeczytasz o tym, jak rozpoznać rumień cukrzycowy oraz jak można go leczyć. 

Cukrzyca – klasyfikacja, objawy, powikłania

Cukrzyca określana jest mianem przewlekłej choroby metabolicznej, charakteryzującej się hiperglikemią, będącą następstwem defektu wydzielania bądź działania insuliny. Przedstawiona w Zaleceniach klinicznych Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego klasyfikacja cukrzycy obejmuje:

• cukrzycę typu 1,
• cukrzycę typu 2,
• specyficzne typy cukrzycy, takie jak:
  • genetyczne defekty działania insuliny,
  • genetyczne defekty czynności komórki β,
  • choroby zewnątrzwydzielniczej części trzustki,
  • endokrynopatie,
  • związane z infekcjami lub stosowanymi lekami i substancjami chemicznymi,
  • uwarunkowane genetycznie zespoły związane z cukrzycą, wywoływane przez procesy immunologiczne,
• hiperglikemia po raz pierwszy zdiagnozowana w ciąży.

Choroba początkowo może rozwijać się, nie dając żadnych objawów. Najczęstszymi symptomami cukrzycy są:

• częste oddawanie moczu,
• wzmożone pragnienie,
• senność, osłabienie, zmęczenie,
• infekcje i stan zapalny narządów moczowo-płciowych,
• trudności w gojeniu ran,
• zmiany skórne (suchość skóry, jej pękanie, świąd i zmniejszenie elastyczności).

Rozpoznanie cukrzycy oraz monitorowanie leczenia odbywają się na podstawie wyników badań laboratoryjnych, zgodnie z aktualnymi rekomendacjami. Lekarz może zlecić wykonanie badań diagnostycznych, takich jak: 

• oznaczenie stężenia glukozy,
• doustny test obciążenia glukozą (OGTT),
• hemoglobina glikowana,
• insulina na czczo lub po obciążeniu glukozą,
• wskaźnik insulinooporności HOMA-IR.

Aktualnie dostępnych na rynku jest wiele leków o działaniu przeciwcukrzycowym. Dobra współpraca ze specjalistą diabetologiem, a także zmiana stylu życia przyczyniają się do uzyskiwania dobrych efektów leczenia, a tym samym pozwalają uniknąć powikłań. Powikłania są zazwyczaj konsekwencją nieleczonej lub nieefektywnie leczonej cukrzycy. Można podzielić je na powikłania ostre i przewlekłe. 

Sprawdź również: Najczęstsze powikłania cukrzycy typu 2 – na co zwrócić uwagę?

Rumieniec cukrzycowy na twarzy – skórne powikłania cukrzycy

Szacuje się, że powikłania w obrębie skóry występują u 25-30% chorych na cukrzycę. Zmiany skórne spowodowane są zaburzeniami naczyniowymi (mikroangiopatie), metabolicznymi (glikacja, dyslipidemia), a także neuropatią (świąd, zaburzenia potliwości). Mowa tutaj o następujących problemach skórnych:

• zmiany zanikowe skóry,
• pęcherzyca cukrzycowa,
• rumieniec cukrzycowy,
• tłuszczowate obumieranie skóry,
• plamica cukrzycowa,
• cukrzycowa twardzina obrzękowa,
• rogowacenie ciemne,
• złogi lipidowe,
• zakażenia skóry (zakażenia bakteryjne oraz grzybicze- wywoływane najczęściej przez grzyby drożdżopodobne i dermatofity).

Rumień cukrzycowy – jak wygląda?

Rumień cukrzycowy (łac. rubeosis diabeticorum) jest jedną z manifestacji niewyrównanej cukrzycy. Przyczyną jego występowania jest rozszerzenie naczyń i mikrotętniaki związane z mikroangiopatią skóry.

Charakteryzuje się on obecnością zaczerwienia na skórze twarzy (policzki, czoło, broda), a także na szyi, rękach, stopach, czy rzadziej klatce piersiowej. Z wyglądu można porównać go do wypieków na twarzy.  

Rumień cukrzycowy – objawy

Rumień cukrzycowy może występować u pacjentów w różnym wieku, zarówno u tych ze zdiagnozowaną cukrzycą typu 1, jak i cukrzycą typu 2. Poza występowaniem charakterystycznego zaczerwienia, może dochodzić również do wypadania brwi. Mogą towarzyszyć mu także inne problemy skórne, do których predyspozycje wykazują osoby chore na cukrzycę oraz inne objawy typowe dla cukrzycy. 

Rumień cukrzycowy – jak leczyć?

Podstawą leczenia powikłań cukrzycy, w tym rumienia cukrzycowego, jest wyrównanie poziomu glukozy we krwi. W leczeniu pacjentów z rozpoznaną cukrzycą typu 1 stosuje się insulinoterapię. Leczenie farmakologiczne cukrzycy typu 2 obejmuje stosowanie następujących leków:

• metformina,
• pochodne sulfonylomocznika,
• agoniści receptora GLP-1,
• inhibitory DPP-4,
• agonista receptora PPAR-gamma,
• inhibitory SGLT-2,
• analogi insuliny.

Zalecone przez lekarza leczenie farmakologiczne to jednak nie wszystko. Bardzo ważną rolę w ustabilizowaniu choroby odgrywa dieta i aktywność fizyczna. Zalecenia dietetyczne, a także intensywność wysiłku fizycznego powinny być dobierane indywidualnie i konsultowane ze specjalistami. Ponadto osoby chore na cukrzycę powinny unikać spożywania alkoholu oraz palenia tytoniu. Zastosowanie prawidłowych nawyków może przyczynić się do poprawy ogólnego stanu zdrowia oraz do poprawy samopoczucia. 

To może Cię zainteresować: Co obniża cukier we krwi?

Chorzy na cukrzycę, ze względu na ryzyko wystąpienia powikłań w obrębie skóry, powinni również zwrócić szczególną uwagę na prawidłową higienę i pielęgnację skóry. Powinna być ona regularnie oczyszczana, dokładnie osuszana, a następnie nawilżana. Nawilżenie skóry może zredukować dyskomfort powstały w wyniku świądu. Podczas zabiegów pielęgnacyjnych warto zwracać uwagę na kondycję swojej skóry, a niepokojące zmiany konsultować z lekarzem. 

Mgr Aleksandra Wasilów