e-Pakiet badań dla kobiet dojrzałych

• e-Pakiet uzupełniajacy - anemia
• e-Pakiet uzupełniający - metabolizm

Trudno zdefiniować dojrzałość kobiety, gdyż dojrzałość możemy rozpatrywać pod względem społecznym, emocjonalnym ale także biologicznym. Doniesienia naukowe, uwzględniające wiele różnych aspektów (m.in. doświadczenia życiowe, psychikę, inteligencję, fizjologię), statystycznie za dojrzałą - uznają już kobietę trzydziestodwuletnią. Z medycznego punktu widzenia, tak naprawdę każdy wiek jest właściwy do podejmowania działań profilaktycznych i zadbanie o swoje zdrowie. Badania laboratoryjne wykonywane regularnie, nawet mimo braku objawów choroby, są jednym z przykładów profilaktyki, którą warto uwzględniać w kalendarzu dojrzałej kobiety.

e-PAKIET BADAŃ DLA KOBIET DOJRZAŁYCH uwzględnia badania oceniające ogólną kondycję organizmu oraz te, istotne w diagnostyce „kobiecych” chorób nowotworowych:  morfologia krwi, OB, glukoza, lipidogram, ALT, GGTP, kreatynina, kwas moczowy, mocznik, elektrolity, magnez, wapń, fosfor nieorganiczny, witamina D 25(OH) metabolit, P1NP, CRP, TSH, estradiol, CA 125, CA 15-3.

Dojrzałość w ciele kobiety odznacza się na wiele różnych sposobów. Pierwszymi  zauważalnych oznakami upływu czasu są siwe włosy i zmiany zachodzące głównie na skórze twarzy. Metabolizm jest wolniejszy, zaczyna spadać poziom estrogenu, który określany jest mianem naturalnego paliwa kobiety. Skutkami tych zmian jest coraz bardziej odczuwalne zmęczenie i spadek chęci do podejmowania aktywności. Może pojawić się problem z utrzymaniem prawidłowej masy ciała, ale również wahania nastroju. Te początkowo subtelne zmiany mają tendencję do nasilania się wraz z upływem kolejnych lat. Regularne badania profilaktyczne to dobry sposób na monitorowanie swojego stanu zdrowia i wychwycenie zmian, które nie zawsze są wynikiem upływającego czasu.

• Morfologia krwi jest badaniem, które pozwala ocenić ogólną kondycję organizmu kobiety oraz wnosi wiele istotnych informacji na temat niedoborów pierwiastków lub witamin będących przyczyną anemii oraz etiologii toczących się infekcji. Pozwala także na wykluczenie choroby nowotworowej układu krwiotwórczego lub zaburzeń odporności.
• OB jest badaniem pozwalającym na wykrywanie i monitorowanie przewlekłych stanów zapalnych organizmu, związanych ze zmianami stężenia białek we krwi, które obserwuje się również w chorobach nowotworowych. Podwyższony OB może towarzyszyć wielu chorobom i zaburzeniom, takim jak: bakteryjne choroby zakaźne, choroby zapalne tkanki łącznej (kolagenozy) i naczyń, choroby nerek, niedobory białkowe, zespoły utraty białka, nowotwory układu krwionośnego ( szpiczak, białaczki, czerwienica) oraz nowotwory nabłonkowe.
• Glukoza to badanie, na podstawie którego, wg kryteriów opracowanych przez Polskie Towarzystwo Diabetologiczne, możliwe jest rozpoznanie zaburzeń metabolizmu glukozy. Wysokie stężenie glukozy na czczo wynika zwykle z podstępnej, obarczonej szeregiem powikłań choroby metabolicznej – cukrzycy.
• Lipidogram (CHOL, HDL, nie-HDL, LDL, TG) to zestaw badań służący monitorowaniu gospodarki lipidowej organizmu i oszacowaniu ryzyka zachorowania na choroby sercowo – naczyniowe np. miażdżycę i nadciśnienie tętnicze. Nieprawidłowy wynik lipidogramu świadczy o dyslipidemii, czyli zaburzeniu które nadal stanowi najbardziej rozpowszechniony czynnik ryzyka chorób układu krążenia.
• ALT i GGTP to zestaw badań, na podstawie których oceniana jest funkcja wątroby i dróg żółciowych.
• Kreatynina wraz z wyliczanym na jej podstawie współczynnikiem eGFR, wykorzystywana jest w ocenie funkcji filtracyjnej nerek. Na podstawie uzyskanych wyników wnioskuje się o wydolności lub stopniu niewydolności narządu.
• Kwas moczowy pozwala na rozpoznanie choroby metabolicznej: dny moczanowej i jest pomocny w rozpoznawaniu zagrożenia kamicą nerkową. Uznany jest również za niezależny czynnik ryzyka chorób sercowo-naczyniowych.
• Pomiar stężenia mocznika we krwi dostarcza istotnych informacji na temat funkcjonowania nerek. Jest on równie ważnym badaniem w diagnostyce chorób wątroby oraz zaburzeń w obrębie metabolizmu białek.
• Elektrolity (Na, K). Zaburzenia elektrolitowe często wynikają z zaburzonej funkcji filtracyjnej nerek, stanowią również skutek odwodnienia. Mogą prowadzić do szeregu powikłań, m.in. zaburzeń rytmu serca, są także przyczyną powstawania obrzęków.
• Magnez bierze udział w przekazywaniu impulsów nerwowo – mięśniowych, wpływa również na poprawne funkcjonowanie przytarczyc, czyli gruczołów odpowiedzialnych za utrzymywanie prawidłowego poziomu wapnia w organizmie. Oznaczenie magnezu jest niezbędne w ustaleniu przyczyny nawracających skurczy mięśniowych, drżenia lub/i osłabienia mięśni oraz uczucia mrowienia, ale także zaburzeń rytmu serca. Szacuje się, że niedobór magnezu może dotyczyć nawet 10% populacji.
• Wapń całkowity. Prawidłowe stężenie wapnia we krwi warunkuje właściwą budowę kośćca i zębów, pracę mięśni i układu nerwowego, ale także układu krzepnięcia. Jego niskie stężenie (hipokalcemia) wiąże się ze zwiększoną pobudliwością nerwowo – mięśniową (drganie i przykurcze mięśni), zwiększonym ryzykiem kamicy nerkowej, zwiększoną podatnością na złamania (osteoporoza) oraz objawami arytmii i zaburzeniami widzenia. Prowadzi także do objawów dermatologicznych: suchej i łuszczącej się skóry, kruchych paznokci, cienkich i szorstkich włosów. W niektórych przypadkach hipokalcemia odpowiedzialna jest za objawy psychiatryczne, takie jak lęk, depresja i niestabilność emocjonalna.
• Fosfor nieorganiczny jest pierwiastkiem niezbędnym do prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego, mięśniowego i kostnego. Wskazaniem do jego oznaczenia są: niedobór witaminy D, objawy osłabienia mięśni i kości, zaburzenia neurologiczne, ale także choroby nerek (przewlekła niewydolność i kamica nerkowa) i przytarczyc.
• Witamina D 25(OH) metabolit to uznany wskaźnik gospodarki wapniowo - fosforanowej i obrotu kostnego oraz ważny element diagnostyki krzywicy i osteoporozy. Niedobór witaminy D może sprzyjać rozwojowi zaburzeń odporności i schorzeń o podłożu zapalnym lub autoimmunizacyjnym. Doniesienia naukowe potwierdzają również wpływ witaminy D na płodność. Jej prawidłowe stężenie warunkuje właściwy rozwój komórek jajowych, wpływa także na zagnieżdżenie i rozwój zarodka w macicy. Udowodniono również, że prawidłowe stężenie witaminy D jest istotnym czynnikiem w profilaktyce niektórych typów nowotworów (raka piersi, jelita grubego).
• P1NP jest markerem procesu kościotworzenia i zmian zachodzących w mineralnej gęstości kości. Badanie stężenia P1NP stosowane jest w diagnostyce i monitorowaniu leczenia chorób i zaburzeń układu kostnego m.in. osteoporozy i choroby Pageta.
• CRP to niespecyficzny wskaźnik stanu zapalnego, którego stężenie wzrasta najczęściej w przebiegu infekcji bakteryjnej. Wzrasta ponadto po doznanych urazach, w przebiegu przewlekłych chorób zapalnych jak reumatoidalne zapalenie stawów i nieswoiste zapalne choroby jelit oraz w chorobach nowotworowych.
• TSH jest hormonem przysadkowym nadzorującym pracę tarczycy. Na podstawie zmian w stężeniu TSH wnioskuje się o nadczynności lub niedoczynności tarczycy. Schorzenia te wiążą się z bezpośrednim wpływem na metabolizm (odpowiednio utrata lub przybieranie na wadze nieuzasadnione zmianami w diecie, sucha skóra lub nadpotliwość, zaparcia lub biegunki), płodność, a nawet równowagę emocjonalną.
• Estradiol (E2) produkowany w jajnikach reguluje dojrzewanie pęcherzyków jajnikowych, wpływa na grubość błony śluzowej macicy, ale również na układ kostno – szkieletowy. Nieprawidłowy poziom E2 może objawiać się zaburzeniami w miesiączkowaniu, zatrzymywaniem wody w organizmie, osłabieniem struktury kości, pogorszeniem kondycji skóry i włosów, depresją i stanami lękowymi.
• CA 125 jest markerem raka jajnika. Podniesiony poziom CA 125 stwierdzany jest ponadto w przypadkach raka trzustki, płuca, żołądka i w chłoniakach. Wzrost stężenia CA 125 obserwuje się również w stanach fizjologicznych: w ciąży, w trakcie miesiączki i w połogu oraz w stanach patologicznych, jak endometrioza, zapalenie jajowodu, mięśniaki macicy, zapalenie osierdzia, niewydolność wątroby, sarkoidoza, czy też choroby tkanki łącznej.
• CA 15-3 jest markerem raka piersi. Podwyższone wartości CA-15.3 występują również w innych nowotworach złośliwych oraz w wielu łagodnych stanach chorobowych. Wzrost stężenia CA-15.3 obserwowany jest w nowotworach trzustki, płuc, jajników i wątroby oraz innych, nienowotworowych chorobach piersi i wątroby (np. w marskości i zapaleniach wątroby).

Ze względu na szereg zależności występujących między analizowanymi parametrami oraz wpływ innych, niż nowotworowe, schorzeń na stężenia analizowanych markerów nowotworowych wyniki uzyskanych badań należy skonsultować z lekarzem.